Skip to main content

लौ हेर्नुस् तीन लाख पर्ने रक्सी

विलासी वस्तुका लागि अर्बौ बाहिरिने नेपालमा कति भाउसम्मको रक्सी आउछ? ‘लाख रुपैयाँसम्मको’ तपाईको जवाफ हुनसक्छ। किनकी करिब तीन महिनाअघि नेपालमा विश्वप्रसिद्ध ह्स्विकी कम्पनी जोनी वाकरको एक लाख पर्ने ह्विस्की आएको समाचार प्रकाशमा आएको थियो। ‘जोनी वाकर ओडिसी’ बारे केही समयअघिका ताता बहस ताजै रहेकाले तपाइले महँगो रक्सी सम्झदा  लाख अंक पनि सम्झन सक्नुहुन्छ।
यदी अहिले पनि महँगो रक्सी सम्झदा एक लाख मात्र सम्झिरहनु भएको छ भने अब त्यसमा थप दुई लाख पनि जोडेर महँगो रक्सीको मूल्य निकाल्नु भए हुन्छ। हो, अब नेपाली बजारमा एक बोतलको तीन लाख पर्ने रक्सी भित्रिसकेको छ। बिक्रेताले यसलाई नेपाल आयात भएको हालसम्मकै सबैभन्दा महँगो रक्सी भनेका छन्।
नेपाली बजामरा वेलायती कम्पनी चिभाज ब्रदर्सले उत्पादन गरेको ‘रोयल स्यालुट–६२ स्यालुट’ ब्रान्डको तीन लाख पर्ने महँगो ह्विस्की भित्रिएको हो। चिभाज ब्रदर्सले उत्पादन गरेको यो ‘ब्लेन्डेड स्कच ह्विस्की’को दाम नेपाली बजारमा कर सहित ३ लाख रुपैयाँ तोकिएको छ।

एक लिटरको बोतलमा उपलब्ध यो ह्विस्की एसपीजी ट्रेडिङ प्रालीले नेपाली बाजरमा ल्याएको हो। कम्पनीले आयात गरेर ल्याएको यो ह्विस्की कान्तिपथ र दरबारमार्गस्थित ग्रिनलाइन सेन्टरमा किन्न पाइन्छ। ‘वेलायती महारानी एलिजावेथलाई ६२ तोपको सलामी दिएको ह्विस्की भएकाले यसको ब्रान्ड नेम ‘रोयल स्यालुट–६२ स्यालुट’ रहेको हो,’ कम्पनीका बजार प्रमुख रमेश घिमिरेले भने, ‘हामीले दुइवटा सोरुमबाट यो ह्विस्की उपलब्ध गराएका छौ।’

यसअघि नेपाली बजारमा यत्तिकको महँगो मदिरा नआएको कम्पनीको दाबी छ। विभिन्न कम्पनीले नेपाली बजारमा आयात गरेर नेपाली बजारमा लाख रुपैयाँभन्दा बढीका मदिरा बिक्री गरिरहेका छन्। ‘पेन्च कोन्याग–लुई–१३’, ‘आइल अफ स्काई’लगायतका मदिराको मूल्य लाख रुपैयाँभन्दा बढी पर्छ। ‘अरु पनि महँगा मदिरा बजारमा छन्,’ घिमिरेले भने, ‘यत्तिको महँगो मदिरा भने यो नै पहिलो हो।’

यो ह्स्किी सन् १९५३ मा रानी एलिजावेथ द्वितियको जन्मदिनका बेला उत्पादन गरेर ६२ तोपको सलामी दिइएको ह्विस्की हो। नेपालीहरुको सबैभन्दा ठूलो चार्ड दसैं नजिकिदै गरेका बेला यो कम्पनीले सबैभन्दा महँगो रक्सी भित्र्याएको हो। विलासी वस्तुका लागि वर्षेनी अर्बौ रुपैयाँ बाहिरहेका बेला एकसे एक यस्ता महँगा वस्तु समेत भित्रन थालेका छन्।

Comments

Popular posts from this blog

गजल

साँचो प्रेम गर्छु भने तिमीबिना मर्छु भने तनमनलाई प्रेममा रौनकता भर्छु भने तिमी मेरो आफ्नो भए बैतरणी तर्छु भने तिम्रो मन जित्नलाई तिम्रै शरण पर्छु भने तिम्रो जोवन लुटेपछि अन्तै डेरा सर्छु भने

कथा

Tweet लभ एनिभर्सरी अङ्ग्रेजी महिना अप्रिल । अन्तिम साता । हातमा छ–भर्खरै किनेको निक्कन डी–३२०० क्यामेरा । कस्मिरको गृष्मकालिन राजधानीमा अझै सरकार सरेको छैन । शीतकालिन राजधानी जम्मुतिरै छ । कस्मिरी सरकार हाम्रा हिमाली आदीबासी जस्तो छ । जाडो लागेपछि छ महिना जम्मुतिर झर्छ, गर्मीमा फेरि कस्मिर चढ्छ ।  क्यामेरा सानामा स्कुल जादा भिर्ने गरेको छड्के झोला जस्तै गरि भिरे ।  ‘ट्यूलिप गार्डेन के लिए कित्ना ?’ दलगेट पुगेर टुटेफुटेको हिन्दीमा सोधेपछि तिनपाङ्ग्रे अटो ड्राइभरले अल्छिलाग्दो पारामा आङ तान्दै भन्यो, ‘दो सौ ।’ ‘डेढ सौ मे जाऔगे ?’ आठ नचलाई ड्राइभरले सिटमा बस्न संकेत गर्यो ।  अस्तिसम्म हिउ“ पर्दै थिया े। दुइचार दिनमै मौसम बदलिया े। कत्ति चाडै चर्को घाम लाग्न थाल्यो ? मनमनै गमे । दिउ“सो त गर्मी हुन थालिसक्यो । अटो दल लेकको डिलैडिल दौडिरेहको थियो। करिब आधा घण्टामा अटो रोकियो । नजिकैको बगैचामा कमिलाको ताती जस्तै मान्छे थिए । म पनि गेटमा टिकट काटेर भित्र छिरे । रङ्गीचङ्गी धेरै खाले फूल फूलेको बगैचामा जस्तो मन भुलेन । एकै खालका फूल एकै खाले लहर । मेरो मन ट्युलिप...