Tweet
पाल
म नीलो पाल
आफन्त वियोगी आत्मालाई
शीतबाट
ओत दिन उभिएको
आँसुले भिजेका गालालाई
आशाका पसिनाले भिजाउन
खुला चौरमा ठडिएको ।
नीलो छ, आकास मजस्तै
नीलै हुन्छन्
रतिक्रीडाका रात पनि
ओ महाशय !
मलाई रतिक्रीडाको रङ नसम्झ
म शोक र चित्कारको आर्तनादमा
उभिएको सन्त
मलाई सेल्फी खिच्न झुन्ड्याइएको पर्दा नसम्झ ।
कुरुक्षेत्रपछि एक्लिएको कृष्णझैँ
विरक्तिएका मनलाई
साहसी बनाउन
मुहारमा लालिगुराँस फूलउदै छु
ओ महशय !
मलाई साहसिक पदमार्गमा
टाँगिएको अस्थायी आवास नठान
म भत्किएका मनहरु टाल्ने
एक इँटा
मलाई विशिष्ट सभाहलको छानो नसम्झ ।
म मृत्यु देख्नेहरुको
मृत्यु रोक्ने मन्त्र बोकेर आएको
माया गुमाउनेहरुको
मन बहलाउन आएको
एक आकासे यायावर
ओ महाशय !
मलाई तिम्रो हेलिकप्टर यात्रालाई
कानुनी बनाउने यन्त्र नठान
मृत्यु जितेर बाँचेकाहरुलाई
खादा र फूलमाला बोकाएर
मेरो स्वागतमा उभ्याउने नगर ।
म नीलो पाल
दूधे बाललकको चित्कारले
सम्मोहित भई
पीडितको पाउ छुन आएको
खण्डहर आत्महरुसँगै रुन आएको
ओ महाशय !
तिमी प्रेमीकाको साथमा
मेरा नीला आँखा हेरेर
उन्मत्त बैँस उमाल्न नआउ
म एक ओतको आधार
तिमी
मलाई बैठक काेठामा सजाउने
चित्रको क्यनभास बनाउन नआउ ।
Comments
Post a Comment